«Senem-Senem!» diýip, ömrüm öturdim,
Indi Senem diýre halym galmady,
Golumdaky şuňkar guşum uçurdym,
Taraç oldy, maly-mülküm galmady.
Indi ýanmaz boldum ýaryň hijrinden,
Senem üçin geçdim atam ýurdundan,
Gije-gündiz aglamagyň derdinden,
Kaddym rast olmaga halym galmady.
Köýe-köýe, bagrym ýanyp, kül boldy,
Ýaradandan maňa kysmat şol boldy,
Her bir günüm aýdyr, aýym ýyl boldy,
Aklym çaşdy, aýym-ýylym galmady.
Aýtsam eda bolmaz gaýgy-endişe,
Bize hakdan ýeten boldy bu pişe,
«ÝAr-ýar» diýip, ömrüm ötdi hemişe,
Dost bagynda täze gülüm galmady.
Kysmatym ne boldy, ýaradan rahman!
Elmydam başymdan gitmedi duman,
Barçanyň gözüne göründim ýaman,
Döndi garyndaşym, ilim galmady.
Garyp aýdar, ne sagda men, solda men,
Kişi bilmez meni, niçik halda men, ,
Gije-gündiz Mejnun kimin çelde men,
Uçdy ýaşylbaşym, kelüm galmady.