NAN

Enem meni ýola salýar ikindin,

Doga baryn sanap, özünden bidin.

Elbet, ýol azygmyñ iýýär ol gamyn,

Şükür, çörekden-ä goýmandyr kemim!

”Äkidip biljek däl munça çöregi,

Bu ýakyn arada ýok oñ geregi!

Paýtagt diýmek indi ýarym günlük ýol.

Ýarym günde ajykjagym belli däl!”

Enem sözüm diñläp, diýýär unaman:

”Nan ýoldaşdyr, köşek, elter ol aman!”