GÜÝZ GELER...

Güýz geler göçe-göç eder durnalar.

Ýaz sowulsa, ýokdur olarda karar.

Ýapraklañ ýüzünde damja durlanar,

Tyrpyp ýere damar soñ biygtyýar...

Sary ýalyn girer baglañ çetinden,

Güýz asyl duýgulañ başdaş ýarydyr.

Güýzüne damjalar dury çakyñdan,

Durnalañ gözünden daman ýalydyr.

Güýze aşyk tapmaz onsuz hiç mydar.

Durna geçer. Gapyñ ýapa bilmersiñ.

Ýazyñ ýalñyşyny tapsa bor mydam,

Güýzüñ ýalñyşyny tapa bilmersiñ.

Güýz geler, zeminden geçmez ol sowlup,

Pyşyrdap, gulagña diýjegni biler.

Algylañ gözüñe görner señ ownuk,

Iri bergilerñi ýadyña salar.

Köşeşmersiñ göwnüñ aldap ýa öwnüp,

Ýetişmedik işleñ raýyñy ýykar.

Ilki söýgiñ ýüki gurşuna dönüp,

Ýyl-ýyldan ýüregiñ düýbüne çöker.

Durna geçer. Gapyñ ýapa bilmersiñ.

Ony öwsüp gelen çigrek ýel ýapar.

Güýzüñ ýalñyşyny tapa bilmersiñ,

Güýzüñ özi seniñ ýalñyşyñ tapar.