ERTIRKI GÜN

Meniñ döwrüm geler,

Geler iru-giç!

Tyg dek kirpikleriñ syl ajy ýaşyn!

Jigeriñ daglaýyp, jowranmagyn hiç,

Entek irdir meniñ tutardan ýasym.

Ýollar öñe barýar sozulyp, sowlup,

Atlar ýatakda dur horguryp, taýyn.

Bu dünýäñ gazaply wagtynda doglup,

Mert ýigit gap dulda ýatmaz arkaýyn.

Minnetli meýlisden meni gözlemäñ,

Minnet meýin, goý, kim içse, şol içsin.

Hakykatyñ ajy zarbyna dözmän,

Bu dünýä ýumrulsa, ýumrulyp geçsin.

Nadan ýarag bolup çeneldi töhmet,

Ol meniñ ömrüme salnan agyr paç.

Zähmet çekdim, emma görmedim rehnet,

Ömrümi hak söze berdim men hyraç.

Barybir ir entek gussa çekerden,

Eý, sen, şahasyna el ýetmez bagtym!

Men eýmenmen hiç bir bela-beterden,

Sen meniñ sarpamy saklaýan wagtyñ.

Çünki geler meniñ döwrüm iru-giç,

Hasrata gark bolup, aglama, ýarym.

Ýykylsam, turmaga tapyp ýene güýç,

Men göni geljege gidip barýaryn.