NAN Enem meni ýola salýar ikindin, Doga baryn sanap, özünden bidin. Elbet, ýol azygmyñ iýýär ol gamyn, Şükür, çörekden-ä goýmandyr kemim! ”Äkidip biljek däl munça çöregi, Bu ýakyn arada ýok oñ geregi! Paýtagt diýmek indi ýarym günlük ýol. Ýarym günde ajykjagym belli däl!” Enem sözüm diñläp, diýýär unaman: ”Nan ýoldaşdyr, köşek, elter ol aman!” |